Σπερματέγχυση ή Εξωσωματική Γονιμοποίηση

Επιλέγουμε Σπερματέγχυση ή Εξωσωματική Γονιμοποίηση

Ενημερωθείτε πριν πάρετε την απόφαση σας

Σπερματέγχυση ή εξωσωματική γονιμοποίηση? Ένα δίλλημα το οποίο αμφιταλαντεύει πολλά ζευγάρια σήμερα! Από τη μία, το οικονομικότερο κόστος της σπερματέγχυσης, η μικρότερη δοσολογία φαρμάκων που θα λάβει η γυναίκα, ο μικρότερος αριθμός εξετάσεων στις οποίες θα υποβληθεί, αλλά και με χαμηλή την πιθανότητα επιτυχίας… ενώ από την άλλη, η εξωσωματική γονιμοποίηση, προβάλλοντας υψηλότερα ποσοστά επιτυχίας, αλλά και αποτελώντας μια θεραπεία υπογονιμότητας με χαρακτήρα όχι μόνο θεραπευτικό αλλά και διαγνωστικό, κάτι στο οποίο θα αναφερθούμε και παρακάτω!

Ας τα πάρουμε, όμως, λίγο από την αρχή και ας ξεκινήσουμε να παρουσιάζουμε πιο αναλυτικά και τις δύο μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, βοηθώντας, κατά αυτόν τον τρόπο τα ζευγάρια που επιθυμούν να ξεκινήσουν μια τέτοια διαδικασία, να πάρουν πιο εύκολα, γρήγορα, και, ίσως, πιο εμπεριστατωμένα μια απόφαση!

Η σπερματέγχυση αποτελεί μια σχετικά εύκολη μέθοδο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, κατά την οποία επεξεργαζόμαστε το σπέρμα, βελτιώνουμε τα χαρακτηριστικά του και το εγχύουμε μέσα στην κοιλότητα της μήτρας με έναν λεπτό καθετήρα. Το κύριο πλεονέκτημα της μεθόδου είναι ότι είναι λιγότερο παρεμβατική από την εξωσωματική γονιμοποίηση, ενώ απαιτεί ήπια έως και καθόλου φαρμακευτική αγωγή, οπότε καθίσταται και οικονομικότερη ως διαδικασία.  Σε κάποιες περιπτώσεις είναι πιθανό να επαναληφθεί η προσπάθεια, ακόμη και σε μηνιαία βάση, μετά από ιατρική αξιολόγηση μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Καλές προϋποθέσεις για να πετύχει η ενδομήτρια σπερματέγχυση είναι η μικρή ηλικία της γυναίκας (καθώς όσο νεότερη είναι, τόσο βιολογικά νεότερη θεωρείται και η ηλικία της ωοθήκης της με πιο ποιοτικά ωάρια), η διαβατότητα των σαλπίγγων, έτσι ώστε να καταφέρει το σπερματοζωάριο να φτάσει το ωάριο και να το γονιμοποιήσει,  αλλά και η ύπαρξη ικανού αριθμού κινούμενων σπερματοζωαρίων στο δείγμα του άνδρα.

Η μέθοδος μπορεί να εφαρμοστεί με δύο τρόπους:
είτε ακολουθώντας το φυσικό κύκλο της γυναίκας, όπου ένα και μόνο ωοθυλάκιο αναπτύσσεται στην ωοθήκη,
είτε με ήπια φαρμακευτική διέγερση, ώστε να έχουμε περισσότερα ωοθυλάκια, αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα γονιμοποίησης.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως σε περίπτωση που η σπερματέγχυση δεν επιφέρει θετικό αποτέλεσμα, κανείς, δυστυχώς, δεν είναι σε θέση να γνωρίζει το λόγο αποτυχίας, αλλά και ποιοι παράγοντες απέτρεψαν τη σύλληψη.

Η εξωσωματική γονιμοποίηση, τώρα, όπως αναφέραμε και νωρίτερα και σε αντίθεση με την σπερματέγχυση, εκτός από θεραπευτικό, έχει και χαρακτήρα διαγνωστικό, αφού μας επιτρέπει να δούμε, ίσως για πρώτη φορά, και με πιο φανερό τρόπο την γονιμοποιητική ικανότητα τόσο του ωαρίου όσο και του σπερματοζωαρίου, παρακάμπτοντας την οποιαδήποτε δυσκολία  – κάτι που δεν ελέγχεται με την σπερματέγχυση – ενώ είμαστε σε θέση να δημιουργήσουμε έμβρυο, το οποίο ανάλογα με την αρχιτεκτονική του μπορούμε να χαρακτηρίσουμε την ποιότητα του, αλλά και να το επιλέγουμε μεταξύ άλλων, χωρίς όμως, να γνωρίζουμε και τη γενετική του κατεύθυνση.

Με τη μέθοδο αυτή δίνεται λύση σε προβλήματα υπογονιμότητας τόσο της γυναίκας (π.χ. αποφραγμένες σάλπιγγες, ινομυώματα, ενδομητρίωση, κ.α.) όσο και του άντρα (π.χ. χαμηλή κινητικότητα, μικρός αριθμός σπερματοζωαρίων, ανώμαλη μορφολογία σπέρματος). Συνήθως το αθροιστικό ποσοστό επιτυχίας μπορεί να φθάσει 60 – 65%, στις μικρότερες ηλικίες. Ωστόσο, το ποσοστό επιτυχίας ανά κύκλο προσπάθειας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, με πιο βασικούς την ηλικία της γυναίκας αλλά και το αίτιο της υπογονιμότητας.

Η εξωσωματική γονιμοποίηση, όπως το λέει η λέξη, είναι η γονιμοποίηση έξω από το σώμα: αντί δηλαδή η γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπερματοζωάριο να γίνει στο φυσικό περιβάλλον, που είναι η σάλπιγγα της γυναίκας, γίνεται στο εργαστήριο.

Η εξωσωματική γονιμοποίηση διακρίνεται σε τέσσερα (4) στάδια:

• Η διαδικασία ξεκινάει με τη διέγερση των ωοθηκών. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, η ανάπτυξη περισσότερων ωοθυλακίων, είναι δυνατή μόνο μετά από τη χρήση χορηγούμενων ορμονικών σκευασμάτων που προκαλούν ελεγχόμενη υπερδιέγερση των ωοθηκών και άρα ανάπτυξη πολλών ωοθυλακίων. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως η εξωσωματική γονιμοποίηση μπορεί να πραγματοποιηθεί και σε φυσικό κύκλο, όπου ένα ωοθυλάκιο αναπτύσσεται στην ωοθήκη κάθε μήνα.
• Τα επόμενα στάδια αποτελούν η συλλογή ωαρίων αλλά και η γονιμοποίηση αυτών από τα σπερματοζωάρια. Τα σπερματοζωάρια τοποθετούνται μαζί με τα ωάρια σε ένα ειδικά σχεδιασμένο χώρο, όπου και κάποιες ώρες αργότερα ελέγχεται η γονιμοποίηση τους (είτε με την μέθοδο IVF ή ICSI) και η δημιουργία εμβρύων.
• Το τελευταίο στάδιο αποτελεί η εμβρυομεταφορά, η οποία και πραγματοποιείται δύο, τρείς ή πέντε ημέρες αργότερα, και της οποίας η τεχνική παίζει μεγάλο ρόλο στο αποτέλεσμα.

Ο αριθμός των μεταφερόμενων εμβρύων εξαρτάται, κυρίως, από την ηλικία της γυναίκας, βάσει της νομοθεσίας, από το ιστορικό προηγούμενων κυήσεων ή προσπαθειών αλλά και από το αίτιο της υπογονιμότητας. Τέλος, αν υπάρχουν πλεονάζοντα έμβρυα εξαιρετικής ποιότητας, ενδέχεται να πληρούν τις προϋποθέσεις κρυοσυντήρησης για μελλοντική χρήση του ζευγαριού.

Η γνώση είναι πολύ σημαντική για τη σωστή επιλογή και λήψη μιας απόφασης.. και ειδικά μιας απόφασης η οποία είναι σε θέση να επηρεάσει αλλά και να αλλάξει ολόκληρη τη ζωή σας! Κάντε, λοιπόν, την σωστή επιλογή ανάλογα με τα δεδομένα και τον τρόπο ζωής σας και με κριτήριο την ευτυχία σας, δημιουργήστε την οικογένεια σας όσο πιο άμεσα, ανώδυνα και επιτυχημένα γίνεται!

Εμείς είμαστε εδώ για να δημιουργήσουμε μαζί σας την ελπίδα για την πραγματοποίηση του ονείρου σας.

Προχώρα τώρα τα σχέδια για την ζωή και την οικογένεια σου!