Θα ήθελα να συμβουλεύσω τα ζευγάρια που πρόκειται να μπουν στη διαδικασία της εξωσωματικής να μην αφήσουν το όνειρο τους να πάει χαμένο. Αξίζει!

Δεν ξέρω πώς να αρχίσω να αφηγούμαι αυτά που βίωσα εδώ και 2 χρόνια στην προσπάθεια μου να αποκτήσω παιδί. Τα συναισθήματα ήταν και είναι ανάμεικτα ακόμα…Θα ξεκινήσω λέγοντας όταν πληροφορήθηκα από τον γιατρό μου ότι η μόνη λύση για να κάνουμε παιδί ήταν  να προχωρήσουμε σε εξωσωματική γονιμοποίηση, λόγω διαφόρων προβλημάτων που αντιμετωπίζαμε, εγώ και ο σύζυγος μου. 

Σε αυτό το σημείο, θα ανοίξω μια μικρή παρένθεση και θα τονίσω τον διακριτικό τρόπο προσέγγισης του γιατρού μου, Μιχάλη Φραγκουλίδη. Παίζει μεγάλο ρόλο ο τρόπος με τον οποίο θα ακούσεις κάτι τέτοιο. Το ξεπεράσαμε. Ξεκίνησε η διαδικασία λοιπόν! «Τα συναισθήματα της γυναίκας πρέπει να είναι θετικά», αυτό θα το έχετε ακούσει όλες πιστεύω!

Δύσκολο! Πολύ δύσκολο! Όμως προσπαθείς! Πήγε καλά! Έτσι τουλάχιστον φαινόταν…. Μετά από τέσσερις μήνες, κι ενώ ήμουν έγκυος, ήρθα αντιμέτωπη με το πιο άσχημο γεγονός…της αποβολής. Γκρεμίστηκε ο κόσμος γύρω μου. Αυτό το μωρο που βλέπαμε στους υπέρηχους μαζί με τον άντρα μου και τον γιατρό μου, σταμάτησε να ζει. Εκεί είναι που πρέπει να σταθείς στα πόδια σου και να σκεφτείς :
η ζωή δεν τέλειωσε εδώ. Η προσπάθεια συνεχίζεται! Δεν θέλω να σταθώ σε αυτό το γεγονός της ζωής μου όμως, επειδή νιώθω ότι αδικώ το πλάσμα που κρατώ τώρα πια στην αγκαλιά μου.

Η δεύτερη προσπάθεια εξωσωματικής ξεκίνησε. Ακόμη πιο δύσκολη από την πρώτη… Χρειάστηκε να νοσηλευτώ ουκ ολίγες φορές στο μαιευτήριο, κατά την διάρκεια της κύησης. Χρειάστηκε να μπω στο χειρουργείο και να υποβληθώ σε μια σημαντική επέμβαση από τον γιατρό μου κ. Φραγκουλίδη.

Η πρώτη ερώτηση που έθεσα στον γιατρό πριν μπούμε ήταν << και τώρα τι θα γίνει με την εγκυμοσύνη;>> .
Η απάντηση που πήρα ήταν αμφιταλαντευόμενη…<< Ειρήνη, με ενδιαφέρει να είσαι εσύ καλά και μετά το μωρό, θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου…>> . Και έτσι κι έγινε! Ένιωσα σιγουριά με τον γιατρό μου.  Άλλωστε σε όλα όσα μου συνέβησαν στο ένα πλάι μου ήταν ο άντρας μου και στο άλλο ο γιατρός μου. Πώς να μην νιώθεις εμπιστοσύνη λοιπόν;;

 Έφτασε η ώρα του τοκετού! Δεν το πιστεύαμε! Κρατήσαμε στην αγκαλιά μας το μωρό μας…αυτό που βλέπαμε στους υπέρηχους, αυτό που ένιωθα μέσα μου 9 ολόκληρους μήνες… Χαρά, ενθουσιασμός, γέλιο…

Τελειώνοντας θα ήθελα να συμβουλεύσω τα ζευγάρια που πρόκειται να μπουν στη διαδικασία της εξωσωματικής να μην αφήσουν το όνειρο τους να πάει χαμένο. Αξίζει! Πολύ σημαντική βέβαια  είναι η αρωγή του γιατρού και η εμπιστοσύνη που θα νιώσεις μαζί του. Εγώ σε αυτό το θέμα στάθηκα πολύ τυχερή! Ένιωσα ότι την χαρά που πήρα κρατώντας το μωρό μου αγκαλιά, την ένιωσε και ο γιατρός μου,
Μιχάλης Φραγκουλίδης. Γι’ αυτό, θα ήθελα να τον ευχαριστήσω και εγώ και ο άντρας μου για άλλη μια φορά για όλα….

Η περιπέτεια της Ε.Κ (26) είναι μια ιστορία που προκαλεί συγκίνηση και θαυμασμό και αυτό γιατί βρήκε τη δύναμη  να διαχειριστεί πολύ σωστά την ατυχία της με την αποβολή που είχε μετά την πρώτη επιτυχημένη προσπάθεια εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Είναι πραγματικά δύσκολο να καταφέρεις να στηρίξεις ψυχολογικά μια γυναίκα όταν της έχεις δώσει κάτι τόσο πολύτιμο που για κάποιους λόγους η ζωή έρχεται να της το αρπάξει ξαφνικά χωρίς προειδοποίηση..
Πιστεύουμε ότι τέτοιες καταστάσεις τις ξεπερνάς μόνο προχωρώντας μπροστά.
Έτσι έκανε η Ε.Κ  που προχώρησε άμεσα στην δεύτερη  προσπάθεια δείχνοντάς μας για άλλη μια φορά εμπιστοσύνη και ταυτόχρονα πίστη στον εαυτό της.

Μετά από κάθε αποτυχία μην κοιτάτε πίσω, μην αφήνεται να σας παρασύρει ο τυφώνας της ζωής και το άγχος για το αύριο,μην μένετε στην ίδια θέση σηκωθείτε και προχωρείστε.
Δώστε λύση ψάχνοντας το επόμενο βήμα γρήγορα, αφού αυτό θα σας βοηθήσει να ξεχάσετε αλλά και να πετύχετε.
Η αποτυχία και η ατυχία σβήνονται από το μυαλό και την καρδιά σας μόνο με την επιτυχία.