Ινομυώματα…Τι είναι:
Τα ινομυώματα είναι οι πιο συχνοί καλοήθεις όγκοι που εμφανίζονται στη μήτρα. Συγκεκριμένα είναι σχηματισμοί από μυϊκές ίνες που συσσωρεύονται στα τοιχώματα της μήτρας. Το μέγεθός τους ξεκινά από 1 εκατοστό και κάποιες φορές μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και τα 15 εκατοστά, ενώ το βάρος τους κυμαίνεται από μερικά γραμμάρια έως και μερικά κιλά σε κάποια ακραία περιστατικά πολλαπλών ινομυωμάτων. Αν ξεπεράσουν τα 4 εκατοστά, τότε κρίνεται απαραίτητη η αφαίρεσή τους. Διαφορετικά δεν είναι τόσο ανησυχητικά. Οι πιθανότητες να εξελιχθούν σε κακοήθεια είναι ελάχιστες (0,1-0,5%). Στην πλειονότητα των περιπτώσεων εκδηλώνονται σε ηλικίες 35-45 ετών, αλλά μπορεί να εμφανιστούν νωρίτερα ή αργότερα και μέχρι την εμμηνόπαυση, αφού μετά από αυτήν υποχωρούν.
Είδη:
Υπάρχουν τα υπορογόνια (εξωτερικά) ινομυώματα τα οποία βρίσκονται στην εξωτερική επιφάνεια της μήτρας, τα ενδοτοιχωματικά τα οποία εγκλωβίζονται στο πλάτος του τοιχώματος της μήτρας και τα υποβλεννογόνια (ενδομήτρια) τα οποία προβάλλουν μέσα στην ενδομητρική κοιλότητα. Τα ενδομήτρια ινομυώματα δημιουργούν συνήθως υπογονιμότητα και μηνορραγίες. Τα τοιχωματικά μπορούν κι αυτά να προκαλέσουν προβλήματα, ιδιαίτερα σε περίπτωση που ξεπεράσουν το μέγεθος των 4-5 εκατοστών. Τα εξωτερικά ή υπορογόνια, όπως ονομάζονται, σπανίως προκαλούν ενοχλήσεις και χειρουργούνται μόνο σε περιπτώσεις που, λόγω μεγέθους, περιορίζουν-ενοχλούν άλλα όργανα.
Αιτία:
Η ακριβής αιτία εμφάνισής τους συνήθως είναι ορμονικής ή κληρονομικής φύσεως. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, η πιο βασική αιτία φαίνεται να είναι η κληρονομικότητα σε συνδυασμό με τα αυξημένα επίπεδα οιστρογόνων στο αίμα. Γενικότερα, οι ορμόνες προάγουν την εμφάνισή τους. Για αυτό και τα ινομυώματα υποχωρούν μετά την κλιμακτήριο. Άλλοι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνισή τους είναι και η παχυσαρκία, η υπέρταση, τα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D και η ατεκνία.
Συμπτώματα:
Τα συχνότερα συμπτώματα είναι μεγάλη αιμορραγία ή πόνος κατά την έμμηνο ρύση αλλά και μεταξύ δύο εμμήνων ρύσεων, αίσθημα βάρους χαμηλά στην κοιλιά, συχνοουρία όταν το ινομύωμα πιέζει την ουροδόχο κύστη, πόνος κατά την σεξουαλική επαφή και προβλήματα γονιμότητας, όπως αδυναμία σύλληψης, πολλαπλές αποβολές, πρόωρη έναρξη τοκετού.
Διάγνωση:
Η διάγνωση γίνεται μέσω λεπτομερούς γυναικολογικής εξέτασης, υπερηχογραφήματος ή, αν κριθεί απαραίτητο, μέσω αξονικής ή μαγνητικής τομογραφίας.
Θεραπεία:
Τα ινομυώματα αντιμετωπίζονται είτε με φαρμακευτική αγωγή είτε με κάποια επεμβατική-διαγνωστική μέθοδο (Υστεροσκόπηση-Λαπαροσκόπηση). Συνήθως μικρά ινομυώματα, που δίνουν λίγα ή και καθόλου συμπτώματα, χρειάζονται μόνο τακτική παρακολούθηση με υπερηχογραφικό έλεγχο ανά εξάμηνο. Όταν τα ινομυώματα είναι πάνω από 5 εκατοστά απαιτείται είτε λαπαροσκόπηση είτε υστεροσκοπική χειρουργική. Ωστόσο, υπάρχει και η ρομποτική αντιμετώπιση που αποτελεί την πλέον σύγχρονη εξέλιξη της λαπαροσκοπικής τεχνικής που εξασφαλίζει λιγότερη αιμορραγία, ενώ προσφέρει στον χειρουργό τρισδιάστατη αντίληψη του εσωτερικού της κοιλιάς κατά τη διάρκεια του χειρουργείου.
