Συνέχισα την προσπάθεια μετά την αποτυχία. Δεν σταμάτησα γιατί το ήθελα πολύ αλλά γιατί είχα και τις προϋποθέσεις

Αγαπητέ Μιχάλη,

Σε ευχαριστούμε που πίστεψες σε εμάς και μας βοήθησες να αποκτήσουμε τον υπέροχο γιό μας, τον Δημήτρη. Η αλήθεια είναι ότι και εμείς σε εμπιστευτήκαμε και παρά τις 3 αποτυχημένες προσπάθειες εξωσωματικής και την 1 σπερματέγχυση, ήσουν τόσο σωστός στο να μας λες πως πραγματικά έχουν τα πράγματα και όχι να μας λες αυτά που θα θέλαμε να ακούσουμε.

Ξεκινήσαμε να ψάχνουμε το γιατί μετά από δύο χρόνια γάμου και όταν εγώ ήμουν 38 και η γυναίκα μου η Πωλίνα 35. Αν και εσείς οι γυναικολόγοι που ασχολείστε με την εξωσωματική γονιμοποίηση θέλετε πιο «σίγουρες» περιπτώσεις(πιο νεαρούς), εσύ μας δέχτηκες και ήσουν βέβαιος ότι θα τα καταφέρουμε. Μετά τις πρώτες εξετάσεις, δεν βρέθηκε κάτι σοβαρό, και αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε σπερματέγχυση. Δεν πέτυχε αλλά αναμενόμενο μιας και τα ποσοστά δείχνουν ότι δεν είναι και η πιο αποτελεσματική μέθοδος.

Νέες εξετάσεις για την Πωλίνα και πάμε για την πρώτη προσπάθεια εξωσωματικής. Ορμόνες, ενέσεις αντιπηκτικές, αγωνία και τελικά τίποτα. Πρέπει να πέθανε το έμβρυο μετά από την τοποθέτηση στη μήτρα. Μετά από έξι μήνες προσπαθούμε πάλι. Νέες εξετάσεις για την Πωλίνα, ορμόνες, ενέσεις αντιπηκτικές, αλλά και πάλι το ίδιο αποτέλεσμα. Θυμάμαι το Μιχάλη να παίρνει εμένα στο τηλέφωνο, γιατί δεν μπορούσε να ακούσει τα νέα η Πωλίνα, και να μου λέει φανερά στενοχωρημένος ότι δεν τα καταφέραμε. Δύσκολο αλλά το ξεπεράσαμε. Πάμε για άλλα.Τρίτη φορά μετά από έξι μήνες, νέες εξετάσεις, άλλες ορμόνες, άλλες ενέσεις αντιπηκτικές, τις οποίες έκανα πάντα εγώ στην Πωλίνα. Δύσκολο να την βλέπεις να πονάει, αλλά έπρεπε να γίνουν.

Η Πωλίνα, όμως, επέμενε και καλά έκανε. Ο Μιχάλης ήθελε να κάνουμε κάτι νέο. Μια εξέταση για έλεγχο ιχνοστοιχείων ώστε να ελεγχθεί περισσότερο ο τρόπος λειτουργίας του οργανισμού της. Βρέθηκαν κάποια στοιχεία τα οποία ήταν πιο χαμηλά από όσο θα έπρεπε και με κάποια βοηθήματα διατροφής που μας έδωσε ο Μιχάλης, προσπαθήσαμε μετά από ένα μήνα. Τόσες ορμόνες και αντιπηκτικές ενέσεις δεν πρέπει να έχει ξαναπάρει γυναίκα. Αλλά ίσως ήταν και αυτός ένας λόγος που μετά την εμβρυομεταφορά με πήρε ο Μιχάλης τηλέφωνο και μου είπε τα ευχάριστα νέα, αλλά πάντα μας κρατούσε στη γη για παν ενδεχόμενο.

Δύσκολη κύηση με προβλήματα και για την Πωλίνα και για τον μπέμπη. Μέχρι και εγκεφαλογράφημα για το μωρό κάναμε στον έκτο μήνα κύησης. Αλλά ο Θεός είναι μεγάλος και μετά από 9 μήνες ήρθε στη ζωή μας ο Δημητράκης μας.

Μιχάλη σε ευχαριστούμε πάρα πολύ που πίστεψες σε εμάς και μας βοήθησες σε όλη τη διάρκεια της προσπάθειας μας να γίνουμε γονείς αλλά και εμείς επιμείναμε σε σένα γιατί σε πιστέψαμε και γιατί μας ταίριαζες σαν άνθρωπος.

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ.

ΘΟΔΩΡΗΣ-ΠΩΛΙΝΑ-ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Σας ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη που μας δείξατε και που εμείς την εξαργυρώσαμε με την δημιουργία και ύπαρξη πια του Δημήτρη. Είναι πραγματικά ένα μεγάλο δίλημμα αλλά και δύσκολη επιλογή σε ποια προσπάθεια σταματάμε τον αγώνα για την απόκτηση του πολυπόθητου παιδιού μας. Μια απόφαση που πρέπει να βασίζεται στη γνώμη του γιατρού αφού θα πρέπει μέσα από την εμπειρία του αλλά και το ιστορικό της γυναίκας να ξεκαθαρίσει ότι πληρούνται όλες οι απαραίτητες προϋποθέσεις για εμφύτευση ενός εμβρύου στη μήτρα(γιατί το σημαντικότερο για μια επιτυχημένη εξωσωματική είναι η υποδεκτικότητα της μήτρας και όχι απαραίτητα η μορφολογική ποιότητα ενός εμβρύου, όπως πιστεύεται). Βέβαια εξίσου σημαντικό είναι και η γνώμη του ζευγαριού που καθορίζεται κυρίως από την πραγματική θέλησή τους, τις θυσίες που θα πρέπει να κάνουν που στις μέρες μας μπορεί να είναι και οικονομικές και από ψυχικά αποθέματα που χρειάζεται να έχουν για αυτή τη μάχη.